"من شعرهایم را عوض می کنم با نان،کره و پنیر،مرغ،تخم مرغ،سیر و پیاز،پاشنه ی چکمه ی پای چپم هم سوراخ شده،اگر کسی آن را درست کند،یک شعر 23 بیتی به او خواهم داد."
این اولین کتابی است که از«آیزاک بشویتس سینگر» می خوانم.نویسنده ای لهستانی و برنده جایزه نوبل در ادبیات.اگرچه این کتاب جایزه ی ادبیات کودک و نوجوان را گرفته اما به نظر نمی رسد کتاب کودک و نوجوانان باشد هرچند به خاطر طنز بودنش لحن ساده لوحانه ای دارد.
این کتاب، بحران یک اجتماع را خیلی جالب به تصویر کشیده و نشان داده که حماقت بشر تنها دلیل مشکلات جامعه می تواند باشد.داستان از ابداع واژه ی بحران شروع می شود.زمانیکه آنها گمان کردند واژه ی بحران بدون وجود مصداقش در عالم خارج بوجود آمده و به دنبالش بحران در شهر چلم هم پدیدار شد پس آنها سعی کردند واژه ی بحران را از میان بردارند تا مشکلات از بین برود و بعد دانستند پاک کردن صورت مساله،راه حل از بین بردن بحران نیست پس حاکم را عوض کردند و باز مشکلات ادامه داشت و در نهایت داستان با حکومت زنان پایان می یابد.
این اولین کتابی است که از«آیزاک بشویتس سینگر» می خوانم.نویسنده ای لهستانی و برنده جایزه نوبل در ادبیات.اگرچه این کتاب جایزه ی ادبیات کودک و نوجوان را گرفته اما به نظر نمی رسد کتاب کودک و نوجوانان باشد هرچند به خاطر طنز بودنش لحن ساده لوحانه ای دارد.
این کتاب، بحران یک اجتماع را خیلی جالب به تصویر کشیده و نشان داده که حماقت بشر تنها دلیل مشکلات جامعه می تواند باشد.داستان از ابداع واژه ی بحران شروع می شود.زمانیکه آنها گمان کردند واژه ی بحران بدون وجود مصداقش در عالم خارج بوجود آمده و به دنبالش بحران در شهر چلم هم پدیدار شد پس آنها سعی کردند واژه ی بحران را از میان بردارند تا مشکلات از بین برود و بعد دانستند پاک کردن صورت مساله،راه حل از بین بردن بحران نیست پس حاکم را عوض کردند و باز مشکلات ادامه داشت و در نهایت داستان با حکومت زنان پایان می یابد.
۱ نظر:
man vaghtii in ketabo mikhonadam hamash rosa va sardamdaran keshvaremon joloye cheshmama bodand ke khodeshan ra zadand be hemaghat va anche ke masaleye aslist rad mikonan va be fareiat chasbidan !
ارسال یک نظر